Κάποτε, στη μακρινή Κίνα, ζούσε στην παραμεθόριο ένας γέροντας με την οικογένειά του.
Μια μέρα, η φοράδα του πέρασε στην περιοχή των βαρβάρων.
Οι γείτονες μαζεύτηκαν στο σπίτι του γέροντα να τον παρηγορήσουν.
«Πού ξέρετε;», τους έλεγε ο γέρος, «μπορεί και να μας βγει και σε καλό»...
Πράγματι, κάμποσους μήνες αργότερα, η φοράδα επέστρεψε με ένα πανέμορφο άλογο!
Έτρεξαν οι γείτονες να συγχαρούν το γέρο, αλλά εκείνος τους έλεγε:
«Πού ξέρετε, μπορεί να μας βγει σε κακό»!
Η οικογένεια φρόντιζε το άλογο. Ο γιος του γέρου, πολύ καλός καβαλάρης, το ίππευε καθημερινά, αλλά μια μέρα εκείνο αφήνιασε, τον έριξε κάτω, ο νέος έσπασε το πόδι του, και καθώς εκείνη την εποχή σε υπήρχαν τα μέσα, έμεινε για πάντα κουτσός.
Πολύ λυπήθηκαν οι άνθρωποι της γειτονιάς, αλλά ο γέρος το χαβά του:
«Πού ξέρετε, μπορεί να μας βγει και σε καλό»...
Πράγματι, εκείνη τη χρονιά οι βάρβαροι έκαναν επιδρομή και πήραν μαζί τους όλους τους νέους του χωριού, εκτός απ’ τον γιο του γέροντα, που ήταν κουτσός...
