Φρίντιχ Βίλχελμ Σέλινγκ (1775-1854) - Ο Μυστικός Δρόμος

Ο Σέλινγκ ήταν ο σπουδαιότερος φιλόσοφος του Ρομαντισμού.
Προσπάθησε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ «ύλης» και «πνεύματος».
«Η φύση», έλεγε, «είναι το ορατό πνεύμα, και το πνεύμα είναι η αόρατη φύση»!
Τη φύση την έβλεπε, όπως όλοι οι ρομαντικοί, σαν μια ενότητα, έναν οργανισμό αναπτύσσεται και ξεδιπλώνει τις ικανότητές του.
Μέσα στη φύση, αλλά και μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση, διέκρινε ένα Παγκόσμιο Πνεύμα, που έβαζε τάξη, όριζε και διευθετούσε τα πάντα.
Συνεπώς, το Πνεύμα αυτό μπορούσε να το αναζητήσει ο άνθρωπος και μέσα στον εαυτό του.
Ο άνθρωπος κλείνει μέσα του ολόκληρο το σύμπαν. Αν σκύψει και κοιτάξει μέσα του, θα γνωρίσει καλύτερα το μυστήριο της ζωής!
Προς τα μέσα οδηγεί ο μυστικός δρόμος...

Τι πίστευαν οι Ρομαντικοί του 19ου αιώνα;

Κατ’ αρχήν, λαχταρούσαν κάτι μακρινό κι άπιαστο.
Λαχταρούσαν εποχές χαμένες πίσω μακριά στο παρελθόν.
Μακρινούς πολιτισμούς, την «Ανατολή», με το μυστικισμό της, το σκοτάδι, το υπερφυσικό...
Ο ρομαντισμός είχε μεγάλη απήχηση στους νέους διανοούμενους της Γερμανίας.
Ήταν συνήθως φοιτητές, που δεν έδειχναν και μεγάλο ζήλο για τις σπουδές τους.
Θα λέγαμε πως αποτελούσαν την πρώτη επανάσταση των νέων στην Ευρώπη
Το ιδανικό της μεγαλοφυΐας είναι η αποχή από κάθε δουλειά!
Και η τεμπελιά ήταν η ύψιστη αρετή των ρομαντικών!
Καθήκον του καλού ρομαντικού ήταν να ζει τη ζωή του, ή να δραπετεύει μακριά της με τη φαντασία του!
Και ν’ αφήνει τους «βρωμοαστούς» ν’ ασχολούνται με την πεζή καθημερινότητα.
Υπάρχουν σαφείς ομοιότητες με το Κίνημα των Χίπις, 150 αργότερα...

Σοπενάουερ:

«Η θέληση μείον τη νόηση, συνιστά τη χυδαιότητα».
Με απλά λόγια: Αν απ’ τις επιθυμίες μας αφαιρέσουμε τη νοητική-λογική επεξεργασία, τότε αναδεικνύεται το πρωτόγονο ένστικτό μας, η ωμή επιθυμία για επικράτηση...