Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Κίρκεγκορ και Χριστιανισμός (Β’)


Ο φίλος μας εξαπέλυε μύδρους εναντίον της χαλαρής κι αδιάφορης στάσης της Εκκλησίας.
Και εναντίον των «Χριστιανών της Κυριακής», όπως τους αποκαλούσε.
Μιλούσε και για τους «Χριστιανούς της πρώτης Μετάληψης», δηλαδή για τα περισσότερα μικρά παιδιά που δέχονταν να μεταλάβουν αποκλειστικά και μόνο για να πάρουν το δωράκι που συνόδευε τη σχετική διαδικασία...
Διέκρινε στους θρησκευόμενους της εποχής του μια στάση ψεύτικης ευσέβειας και μια δασκαλίστικη λογική κατανόηση της πίστης.
Κάτι τέτοιο του ήταν αδιανόητο.
Η θρησκεία και η λογική ήταν γι’ αυτόν σαν το νερό με τη φωτιά...

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Κίρκεγκορ και Χριστιανισμός (Α’)

Για τον Κίρκεγκορ ο Χριστιανισμός ήταν κάτι τόσο συγκλονιστικό και συνάμα τόσο παράλογο, που τα απαιτούσε όλα ή τίποτα!
Κατά τη γνώμη του ήταν αδύνατο να πιστεύει κανείς «λίγο» ή «μέχρι ένα ορισμένο σημείο».
Διότι ή αναστήθηκε ο Χριστός ή δεν αναστήθηκε.
Κι αν αναστήθηκε στ’ αλήθεια εκ νεκρών, τότε έχουμε μπροστά μας ένα τόσο συγκλονιστικό γεγονός που πρέπει να χαράξει βαθιά κι ανεξίτηλα όλη μας τη ζωή...

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Περί Ηθικής...

Η Ηθική είναι πολύ παράξενο πράγμα!
Μοιάζει με τα σαλιγκάρια:
Χρειάζεται ιδιαίτερες συνθήκες για να εμφανιστεί.
Κι αν δεν προσέξεις, θα τη λιώσεις...

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Ο αφορισμός του Σπινόζα...

Ο Σπινόζα γεννήθηκε στο Άμστερνταμ το 1632.
Ανήκε σε οικογένεια Πορτογάλων κρυπτο-Εβραίων, που η Ιερά Εξέταση τους ανάγκασε να μεταστραφούν στο Χριστιανισμό.
Τελικά, δεν γλύτωσε απ’ την Ιερά Εξάταση, που σε ηλικία 24 ετών τον αφόρισε:
«Δια διατάγματος των Αγγέλων και των Αγίων, αποπέμπουμε, αποκλείουμε, καταριόμαστε και αναθεματίζουμε τον Βαρούχ Σπινόζα με όλες τις κατάρες που αναφέρει ο Νόμος. Καταραμένος να είναι, τη νύχτα και τη μέρα, καταραμένος στον ύπνο και στον ξύπνιο, καταραμένος όταν εξέρχεται κι όταν εισέρχεται. Ο Κύριος δεν θέλει να τον συγχωρήσει, κι έτσι θα εκπέσει εναντίον του ο κεραυνός και η οργή Του... Προειδοποιούμε ότι κανείς δεν επιτρέπεται να του μιλήσει δια ζώσης ή δια γραφής, μήτε να τον ευεργετήσει, μήτε να μείνει κάτω από την ίδια στέγη, μήτε ν’ αναγνώσει κάποιο γραπτό του»...