Ο Πυθαγόρας μίλαγε στους μαθητές του κάθε βράδυ. Υπήρχαν και ορισμένοι που έρχονταν από τα πέρατα του κόσμου για να τον ακούσουν!
Φαίνεται όμως πως ο φιλόσοφός μας ήταν κομμάτι ψαρωτικός και ζόρικος! Δεν εμφανίζονταν σε κανέναν! Μιλούσε πάντα κρυμμένος πίσω από μια κουρτίνα.
Μόνο λίγοι τυχεροί επιτρέπονταν να βρεθούν μπροστά του. Οι ίδιοι οι μαθητές του μπορούσαν να τον δουν μόνο μετά από πέντε χρόνια σπουδών...
Κάθε κουβέντα του άρχιζε με τη φράση: "Μα τον αέρα που αναπνέω, μα το νερό που πίνω, δεν θα ανεχτώ καμία αντίρρηση σε όσα ετοιμάζομαι να πω"!
Πάντως, όσοι έτυχε να τον γνωρίσουν από κοντά, μαρτυρούν πως η όλη του εμφάνιση απέπνεε μια γλυκήτητα...