Τα "βατραχάκια" των φιλοσόφων...

Ωραίοι, δε λέω, οι τρεις Μιλήσιοι φιλόσοφοι. Όμως πέταγαν κι αυτοί τα "βατραχάκια" τους ... που δεν ήταν και λίγα!

Ο καημένος ο Θαλής φαντάζονταν τη Γη σα μια μεγάλη σχεδία που επέπλεε σε μιαν απέραντη έκταση νερού! Που και που το νερό ταράζονταν, με συνέπεια να κλυδωνίζεται η σχεδία και να προκαλούνται σεισμοί...

Ο Αναξίμανδρος, πάλι, θεωρούσε πως η Γη είναι κάτι σαν τούρτα κρεμασμένη στον αέρα, στο κέντρο του σύμπαντος! Η τουρτίτσα δεν πέφτει γιατί βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο κι έτσι δεν έχει λόγο να διαλέξει μία κατεύθυνση αντί μιας άλλης...

Αλλά κι ο Αναξιμένης δεν πήγε πίσω! Νόμιζε πως το σύμπαν είναι μια γυάλινη μπάλα, σαν εκείνες που αγοράζουμε τα Χριστούγεννα κι αν τις αναποδογυρίσουμε πέφτει χιόνι. Στη γυάλινη αυτή μπάλα είναι τοποθετημένη η Γη σαν ένας επίπεδος δίσκος. Βρίσκεται ακριβώς στη μέση και χωρίζει το Σύμπαν σε δύο ημισφαίρια: το κατώτερο που είναι γεμάτο αέρα, και το ανώτερο που περιέχει τον Ήλιο, τη Σελήνη και τα άλλα αστέρια...