Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

Το "δαιμόνιο" του Σωκράτη (Α)

Να πώς περιγράφει ο ίδιος ο Σωκράτης το "δαιμόνιό" του στη "Απολογία" του:
"Σε μένα, λοιπόν, αυτό άρχισε να υπάρχει από τότε που ήμουν παιδί! Είναι μια φωνή που ακούω, η οποία, όποτε την ακούω πάντοτε με αποτρέπει από κάτι που πρόκειται να κάνω και ποτέ δεν με προτρέπει σε τίποτα! Αυτή η φωνή είναι που με εμποδίζει ν' ασχοληθώ με την πολιτική!"...

4 σχόλια:

Haris είπε...

Κάτι θα ήξερε παραπάνω η συνείδηση του Σωκράτη. Σωστά;

Meropi είπε...

Καλημέρα Ασκαρδαμυκτί μου καλέ
Πέρασα για τις ευχές μου. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ να έχεις με ζεστασιά και αγάπη.
Ώστε έτσι ο Σωκράτης! Άκουγε φωνές... Φαίνεται ότι σήμερα οι πολιτικοί είναι κουφοί!
και πάλι τις ευχές μου

freemer είπε...

να ασχοληθεί με τη πολιτική?

με τη ρεμούλα δηλαδή?

όχι παιδί μου ο άνθρωπος υπήρξε
αξιοπρεπής

Ασκαρ να περνάς καλά
με κράσους
και πόλλά μν
στην αγκαλιά:))

If...ιγένεια είπε...

Χρόνια πολλά και σε όλους εδώ.. :)