Πανεπιστήμιο...
Στην αίθουσα, διδασκαλία... φιλοσοφίας!
Ερώτημα περί του "Είναι"...
Οι τοίχοι είναι μαυρισμένοι απ' τα λόγια των παιδιών:
"Εδώ θα έγραφα το όνομα της αγαπημένης μου αν είχα"...
Ο καθηγητής διαβάζει απ' το βιβλίο:
"... οι επτά τρόποι του περιέχοντος
κατανεμημένοι σε τέσσερις οντολογικούς τομείς.
Το περιεχόμενο του είναι είναι το ίδιο το είναι..."
Και στους τοίχους:
"Θέλουμε να ξανακάνουμε τις ιδέες επικίνδυνες".
Στο βιβλίο:
"... ο Λόγος είναι κάτι παραπάνω από τη φωτίζουσα συνείδηση
ή το ολοκληρώνον πνεύμα!".
Κι ο τοίχος:
"Το μπετόν μας μαθαίνειτην αδιαφορία"...
Το βιβλίο:
"... η υπόσταση αποτελεί το θεμέλιο
και ο Λόγος τον δεσμό των τρόπων του περιέχοντος
που εμείς είμαστε...".
Και στους τοίχους:
"Έξω οι πολιτικοί κρατούμενοι και οι ψυχοπαθείς.
Μέσα οι δικαστές κι οι υγιείς"!
Στο βιβλίο φιλοσοφίας:
"... όσο κατεβαίνουμε προς την Εμπειρική Ύπαρξη
τόσο υποβιβαζόμαστε, αλλά συνάμα γινόμαστε ασφαλείς...".
Κι ο τοίχος:
"Όπου και να κοιτάξεις θα ξεράσεις"....
2 σχόλια:
Ο τοίχος και το βιβλίο είναι οντολογικά αδιαχώριστα.
Τι να το κάνεις όμως; Διαφέρουν στην μορφή. Διαφέρουν στην εν ενεργεία.
ασε τον τοιχο και διαβασε κανα βιβλιο
της προκοπης
Δημοσίευση σχολίου