Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Παρμενίδης: μην πιστεύεις αυτά που βλέπεις! Η 60χρονη γυναίκα σου είναι το ίδιο κούκλα με τότε που τη γνώρισες πριν 40 χρόνια!

Στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ διαδεδομένη η άποψη πως όσα υπάρχουν γύρω μας, υπήρχαν από πάντα! Τίποτα δεν μπορεί να γεννηθεί απ' το τίποτα. Κι όλα όσα υπάρχουν δεν μπορεί να εξαφανιστούν μια για πάντα...
Ο Παρμενίδης το πήγε ακόμα πιο πέρα: δεν θεωρούσε δυνατή καμία απολύτως αλλαγή. Τίποτα δεν μπορούσε ν' αλλάξει και να γίνει κάτι διαφορετικό απ' εκείνο που ήταν!
Βέβαια, οι αισθήσεις του τον πληροφορούσαν πως τα πράγματα γύρω του άλλαζαν. Όμως ο Παρμενίδης θεωρούσε πως οι αισθήσεις μάς εξαπατούν! Μας δίνουν μια λαθεμένη εικόνα του κόσμου και της πραγματικότητας.
Γι' αυτό και αρνιόταν να πιστέψει ακόμα και αυτά που έβλεπε με τα μάτια του!

8 σχόλια:

marilia είπε...

Καλά, η γυναίκα του Παρμενίδη μπορεί να ήταν μετά από 40 χρόνια το ίδιο κούκλα, όπως την πρώτη στιγμή που τη γνώρισε. Εσείς τα πιστεύετε αυτά τα "δεν είναι αυτό που βλέπεις", κύριε καθηγητά; Γιατί εμένα μου... σνουποακούγονται... γουρινίσια!

Με εκτίμηση,
το σνούπι του τελευταίου θρανίου

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Όταν πιάσεις τον άντρα σου στο κρεβάτι με άλλη, ελπίζω ο καψερός να θυμηθεί τον Παρμενίδη και να σου πει: "δεν είν' αυτό που νομίζεις αγάπη μου, οι αισθήσεις δίνουν λαθεμένη εικόνα της πραγματικότητας! Μάθημα οδήγησης κάναμε"...

BUTTERFLY είπε...

Καλημερα!
Εχει μια βαση αυτο που ισχυριζεται ο Παρμενιδης, αν το δουμε αλληγορικα...
Δηλαδη, μπορει η εξωτερικη εμφανιση να εχει αλλαξει, οποτε οι αισθησεις της ορασης, της αφης να αντιλαμβανονται αυτη την αλλαγη.
Παρολα αυτα, αναμεσα σε ενα αγαπημενο ζευγαρι, που δεν υπαρχει κακια, η αγαπη μενει αναλλοιωτη. Επιπλεον, οταν εχεις ερωτευτει την ψυχη καποιου, αυτη δεν αλλαζει ουτε μετα απο 100 χρονια. Οπως επισης, δεν αλλαζει η γευση, η μυρωδια, ο ηχος της φωνης, οποτε η γευση, η οσφρηση και η ακοη δεχονται πανω κατω αναλλοιωτα τα ερεθισματα μεσα στο χρονο..
Επομενως, θεωρω οτι ο Παρμενιδης πιθανον να εξεφραζε την αποψη πως οι αισθησεις μας γελανε, γιατι αν κοιταξουμε καλυτερα με τα ματια της ψυχης, παρακαμπτοντας το οποιο περιβλημα, θα δουμε οτι καποια πραγματα δεν αλλαζουν ποτε και διατηρουν την ομορφια τους στο χρονο...

Ασκαρουλη, γιατι αδικεις τους αντρες; Οχι μονο μπορουν να γραψουν ετσι, αλλα μιλανε και αισθανονται ετσι! Ο διαλογος ειναι αληθινος!
Ciao!

Haris είπε...

Μα κύριε καθηγητά, νομίζω περιπέσατε σε μεγαλειώδες λάθος! Αφού ο Παρμενίδης αρνιόταν τις αισθήσεις, αυτό σημαίνει πως η γυναίκα του δεν μπορεί να ήταν όμορφη, ούτε τότε ούτε τώρα! Γιατί και την πρωτινή ομορφιά οι αισθήσεις μας την προσφέρουν. Και άλλωστε, ο Παρμενίδης, και οι άλλοι της σειράς του, δεν ασχολούνταν με τα μεμονομένα γεγονότα, καταστάσεις, πρόσωπα, αλλά με το γενικό, το αφηρημένο! Αλλιώς, θα πρέπει να φανταστούμε για τον Ηράκλειτο πχ, ότι πραγματικά ζούμε σε ένα ποτάμι, ότι ήμαστε ποτάμι...
Ασχολούνταν με το Ον, όχι με τα επιμέρους όντα. Αν προσπαθήσεις να εφαρμόσεις όσα λέγανε σε συγκεκριμένα και μεμονομένα όντα, θα τρελαθείς :)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Χθες βράδυ εκεί που τα έπινα με τον Παρμενίδη, του εξέφρασα το θαυμασμό μου για μία υπέροχη γυναίκα που τα έπινε λίγο παραπέρα!
Οπότε, ο φίλος μου γύρισε και μου είπε:
"μικρέ, να ξέρεις πως και την πιο ωραία γυναίκα του κόσμου, υπάρχει κάποιος άντρας που την έχει βαρεθεί"...

Haris είπε...

Μάλλον ήπιατε πάρα πολλά ώστε να πείσεις τον Παρμενίδη να πει κάτι τέτοιο!!!!

Unknown είπε...

Μην ξεφτιλίζετε αυτά που δεν καταλαβαινετε, αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον Παρμενίδη, πάνω στον οποίο χτίστηκε ο ιδεαλισμός του Πλάτωνα και ο σχεδιασμός της λογικής του Αριστοτέλη, θα σας συνιστούσα το βιβλίο του Σωτ. Γλυκοφρύδη "Το Φώς του Παρμενίδη". Ο Παρμενίδης αυτά που είπε και δεν κατάλαβαν, απο τον Πλάτωνα ως τον Χέγκελ, μηδέ εξαιρετέου του Χάιντεγκερ, αλλά και του Ράσελ, συνοψίζονται στα εξής:
1. Ο κόσμος είναι τα φαινόμενα, τα φαινόμενα γίνονται αντιληπτά με τις αισθήσεις, οι αισθησεις υφίστανται παριορισμούς, άρα, άλλο αυτό που φαίνεται και άλλο αυτό που είναι. Το "φαίνεσθαι" παρουσιάζει κίνηση, μεταβλητότητα, εξαρτάται απο τη θέση του παρατηρητή και τη μεταβολή του χρόνου, ενώ αντίθετα το "είναι" παραμένει συμπαγές και ενεργό. Επομένως, ο κόσμος είναι μια χίμαιρα, μια ιδεοληψία, όσο όμως κάποιος προχωράει βαθύτερα, τόσο εμφανίζεται ένας ακλόνητος προ- φυσικός και μεταφυσικός πυρήνας, όπου Έν συμβαίνει, το μηδέν δεν συμβαίνει.
2. Υπάρχει μια μόνο δύναμη να δημιουργεί στη φύση, το Φως, που επενεργεί πάνω σε μια ουδέτερη βάση (το κενό ή ανενεργό σκοτάδι). Οι άνθρωποι χάριν της πρακτικής ευκολίας τους όρισαν το σκότος ως αντίποδα του φωτός και αυτό επέφερε το δυισμό και η αλήθεια παρεκτράπει. Αυτό εντέλλεται ως το "προπατορικό αμάρτημα", μια εποχή παράλληλη που γράφεται η βίβλος (500 π.Χ).
3. Προτοκαθεδρία στον άνθρωπο έχει η αξία της καρδιάς και η γήτευση των αλόγων του ενστικτου, τα οποία πρέπει να συνάγουν με το πνεύμα και το νου ως ένα. Τα άλογα αυτά τα παρέλεινε ο Πλάτων.
4. Η γνώση στον άνθρωπο παρέχεται σαν το ουράνιο τόξο, σε χρώματα και αποχρώσεις και η αλήθεια επιμερίζεται. Η παν-ανθρώπινη αλήθεια θα προκύψει απο τη συνένωση όλων των λαών που θα γίνουν ένας. Το πέραν αυτής της παν-ανθρώπινης αλήθειας έχει σημασία.
5. Ο άνθρωπος έχει εγκλοβιστεί στην αποκτημένη γνώση, η οποία του έχει γίνει "πατερίτσα". Στην παρεκτροπή αυτή συμμετέχει καίρια η έννοια της γλώσσας που βρίσκεται εκτοπισμένη. Η γλώσσα περιέχει μέσα της εκ κατασκευής σημαντικά αποκαλυπτικά στοιχεία.
Ο Παρμενίδης έχει πει και άλλα, τα οποία δεν κατάλαβαν οι άνθρωποι της εποχής του, επιφέροντας την πρώτη κρίση της φιλοσοφίας.
Θα σας συνιστούσα να διαβάσετε το Βιβλίο του Γλυκοφρύδη για περισσότερα.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Φίλε, στόχος του παρόντος ιστολογίου είναι να εκαλαϊκεύσει λίγο τη φιλοσοφία, να δείξει πως είναι προσιτή στον "μέσο άνθρωπο" και να δώσει το ερέθισμα σε όποιον ενδιαφέρεται να το ψάξει περισσότερο.
Φιλοσοφικές θεωρίες που δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν ούτε ο Πλάτωνα, ο Χέγκελ, ο Χάιντεγκερ και ο Ράσελ,να τις βράσω να τις φάω!

Πάντως, ευχαριστούμε για τις πληροφορίες που μας έδωσες.

Χρόνια σου πολλά.