Όταν ο Χίτλερ ανέβαινε στην εξουσία, τον Ιανουάριο του 1933, ο συνομήλικός του 44χρονος φιλόσοφος Μάρτιν Χάιντεγκερ ήταν ήδη "φίρμα" στον ακαδημαϊκό χώρο.Το 1927 είχε εκδοθεί το πρώτο και, ίσως, σημαντικότερο φιλοσοφικό του έργο, το "Είναι και Χρόνος", που τον καθιέρωσε ως επάξιο συνεχιστή του μέντορά του Εβραίου καθηγητή Έντμουντ Χούσερλ.
Τρεις μόλις μήνες μετά την άνοδο του Χίτλερ, ο Χάιντεγκερ αναγορεύεται πρύτανης στο παν/μιο του Φράιμπουργκ και δύο βδομάδες αργότερα γίνεται μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος.
Στον πρώτο του δημόσιο λόγο ως πρύτανης καλεί τον Φύρερ και το Κόμμα του "να οδηγήσουν τον γερμανικό λαό στην εκπλήρωση του πεπρωμένου του"! Ο ίδιος πρωτοστατεί στην εκκαθάριση του πανεπιστημίου από κάθε αντιπολιτευτική φωνή...
Η συμβίωσή του με τους Ναζί κράτησε πάνω από έναν χρόνο, οπότε υποχρεώνεται σε παραίτηση απ' την πρυτανεία. Πάντως, μέχρι την κατάρρευση του Γ' Ράιχ, δεν εκδηλώθηκε ποτέ ανοιχτά εναντίον του...
Μεταπολεμικά, θα του αφαιρεθεί η έδρα από το παν/μιο, και θα του απαγορευτεί να διδάσκει.
Η απαγόρευση θα αρθεί μερικά χρόνια αργότερα, αλλά το στίγμα του "φιλοναζιστή φιλοσόφου" θα τον ακολουθεί μέχρι το θάνατό του το 1976.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου