Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Γιατί φοβόταν τις βόμβες ο Άλμπερ Καμύ;

Ο Καμύ γεννήθηκε το 1913 στο επαρχιακό Μοντοβί της Αλγερίας. Οι γονείς του Γάλλοι μετανάστες. Ο πατέρας του αποθηκάριος κι η μητέρα του παραδουλεύτρα.
Ο ίδιος είχε από μικρός κλίση στο ποδόσφαιρο και στη γραφή.
Γρήγορα εξελίχθηκε σε σημαντικό μυθιστοριογράφο. Προσφιλή του θέματα το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης, το πρόβλημα του κακού και της ηθικής...
Δηλώνει άθεος, αρνείται τον υπαρξισμό, βυθίζεται στις αντιφάσεις του χαρακτήρα του, θεωρεί ως μόνο σταθερό χαρακτηριστικό του την αμφιβολία για τα πάντα.
Το επάγγελμα, η σκέψη, ο έρωτας, όλη η ζωή, είναι μια μεγάλη περιπέτεια.
Φλερτάρει για μια διετία με τον κομμουνισμό, όμως η γαλλική διανόηση, και κυρίως ο Σαρτρ, τον αποκηρύσσουν μόλις κατακρίνει δημόσια τον "υπαρκτό σοσιαλισμό". Ο Καμύ είχε το "χάρισμα" να γίνεται δυσάρεστος σε όλους.
Διάσημος γυναικοκατακτητής, αν και δεν έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση στο γυναικείο φύλο. "Οι γυναίκες, εκτός απ' τις στιγμές του έρωτα, είναι βαρετές, αν και οι ίδιες το αγνοούν"...
Το 1954 ξεσπά ο απελευθερωτικός αγώνας της Αλγερίας. Ο Καμύ ως "Γάλλος-Αλγερινός" κρατά αμφιλεγόμενη στάση. Καταδικάζει την αποικιοκρατική εκμετάλλευση και την εκτεταμένη χρήση βασανιστηρίων απ' τις γαλλικές αρχές, αλλά και την τρομοκρατία των επαναστατών.
Το 1957 παίρνει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στην τελετή απονομής ένας νεαρός Αλγερινός τον κατακρίνει πως δεν είναι υπέρ της αλγερινής ανεξαρτησίας. Κι ο Καμύ του απάντησε: "Αυτή τη στιγμή βάζετε βόμβες στα τραμ του Αλγερίου. Σε ένα απ' αυτά θα μπορούσε να βρίσκεται η μητέρα μου. Αν αυτή είναι η δικαιοσύνη σας. εγώ προτιμώ τη μητέρα μου"!

6 σχόλια:

argram είπε...

νομίζω πως μου έστειλες σήμα να διαβάσω επιτέλους τον Ξένο και αυτό θα κάνω.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Το 'χες πάρει να το διαβάσεις κάποιο καλοκαίρι, και σου είχε μείνει στη βιβλιοθήκη;
χαχα

argram είπε...

μπαα. Η αδερφή μου το έχει αλλά στα Γαλλικά και από αυτά ξέρω μόνο το Eric le chien de la maison :P Σκέφτομαι να αγοράσω κανένα βιβλίο και μάλλον αυτό θα είναι ο Ξένος.

astronaftis είπε...

χαίρομαι που ανακαλύπτω το blog σου. ο ξένος και η πανούκλα είναι ό,τι διάβασα από Καμύ. ο ήρωας του ξένου πιστεύω είναι ο Καμύ. ανατρίχιασα στο φινάλε που ασσιχτίρισε τον ιερέα που ήρθε να τον εξομολογήσει...
τα λέμε!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ποδηλάτη, ήρθες στην ώρα σου βλέπω...

astronaftis είπε...

για μελέτη ξεκίνησα αλλά ανακάλυψα αυτά εδώ κι είπα να κάτσω λίγο. πήρα και τον ξένο από το ράφι και διάβασα το τέλος. απίστευτο έργο τέχνης.