Ζευγάρι νιόπαντρο. Κυριακή πρωί, οι εφημερίδες στο τραπέζι, δίπλα στις φρυγανιές με το βούτυρο και το μέλι.Ο σύζυγος διαβάζει τις πολιτικές αναλύσεις. Εκείνη τον πλησιάζει και με μετρημένο νάζι τον ρωτάει:
- Μ' αγαπάαααας;
- Ε;
- Μ' αγαπάαααας;
- Μα αυτό εννοείται!
Και στρέφεται πάλι στη διεθνή επικαιρότητα...
Το ερώτημα "μ' αγαπάς;" δεν ήταν αίτημα για παροχή πληροφοριών, δεν ήταν ραντεβού με την ιστορία, δεν απαιτούσε μια σοβαρή και καλά μελετημένη απάντηση.
Ήταν ένα απλό άνοιγμα προς τον άλλον, που θα πρόσφερε μια σταγόνα δροσιάς στη σχέση, μια πρόσκληση για ένα βλέμμα, δυο γλυκά λόγια, ένα τρυφερό χάδι!
Δεν απαιτούσε την απαρίθμηση κάποιων "αυτονόητων'...
2 σχόλια:
Κάνουμε κι εμείς οι άνδρες λάθη...... Πάντως εμένα συνήθως και με όλες ανάποδα ήταν τα πράγματα... Εγώ ρωτούσα κι εκείνες απαντούσαν, αν απαντούσαν, φευγαλέα, για να γυρίσουν την προσοχή τους στο σήριαλ ή σε κάτι άλλο δικό τους....
Η συζήτηση (ακόμη και η "κουβέντα για την κουβέντα") είναι το λύπασμα σε κάθε σχέση.
Αν σταματήσουμε να συζητάμε, επειδή "δεν έχουμε τίποτα να πούμε" ή γιατί "στο τέλος πάντα τσακωνόμαστε" ή γιατί "δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα να λύσουμε", τότε φτάσαμε στο τέλος...
Δημοσίευση σχολίου