Ένα απ' τα βασικά ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να απαντήσει η φιλοσοφία είναι κι αυτό: "πώς μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;".Οι Επικούρειοι προσπαθούσαν ν' αναπτύξουν μια τέχνη ζωής η οποία θ' απέφευγε κάθε είδους πόνο. (Οι κυνικοί κι οι στωικοί, αντίθετα, προσπαθούσαν να μάθουν ν' αντέχουν τον πόνο).
Ο Επίκουρος δίδασκε πως ο "ηδονικός βίος" σχετίζεται όχι με τις σαρκικές ηδονές και απολαύσεις, αλλά με αξίες όπως η φιλία, η αυτοκυριαρχία, το μέτρο και η εσωτερική γαλήνη.
Ο άνθρωπος έπρεπε να απαλλαγεί απ' τις προλήψεις της θρησκείας και να λυτρωθεί απ' το φόβο του θανάτου.
"Γιατί να φοβόμαστε το θάνατο;", αναρωτιόταν. "Όσο υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος δεν υπάρχει! Κι όταν έρχεται αυτός, τότε λείπουμε εμείς!".
Δεν φαίνεται να έχει κι άδικο. Αλήθεια, ποιος νεκρός βασανίζεται ή υποφέρει;
Έτσι ο Επίκουρος κατέληξε στο "τετραπλό φάρμακο" της ευτυχίας:
α) Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τους Θεούς.
β) Δεν υπάρχει λόγος ν' ανησυχούμε για το θάνατο.
γ) Το Καλό μπορούμε εύκολα να το φτάσουμε.
δ) Το Κακό μπορούμε εύκολα να το αποφύγουμε.
2 σχόλια:
Kι ολα πολυ σωστα !
όσο αφορά το θάνατο πετυχημένη η άποψη αλλά θα συνεχίσω να ταυτίζομαι με την παρακάτω
''δεν είναι ότι φοβάμαι το θάνατο απλά δεν θα ήθελα να είμαι εκεί όταν θα μου συμβεί''
Δημοσίευση σχολίου