Ο Ντεκάρτ θεωρούσε το ανθρώπινο σώμα ένα σύνθετο και πολύπλοκο μηχανικό κατασκεύασμα.
Δεν αγνοούσε, όμως, πως ο άνθρωπος είναι κι ένα ον με διπλή υπόσταση: εκτός από σώμα διαθέτει και ψυχή, που μπορεί και λειτουργεί ανεξάρτητα απ' το σώμα.
Μεταξύ σώματος και ψυχής υπάρχουν διαρκώς αλληλεπιδράσεις. Οι σωματικές, όμως, λειτουργίες δεν έχουν τόση ελευθερία όσο εκείνες της ψυχής.
Η ψυχή, λόγω της αλληλεπίδρασης, μπορεί ορισμένες φορές να "μπερδευτεί" απ΄τα συναισθήματα και τις ανάγκες του σώματος.
Για τον Ντεκάρτ ψυχή και σκέψη ταυτίζονται. Γι' αυτό και δίνει το προβάδισμα στην ψυχή/σκέψη έναντι του σώματος. Η σκέψη μπορεί να υψωθεί πάνω απ' τους περιορισμούς του σώματος.
Τα πόδια μας γερνούν και χάνουν τη δύναμή τους. Η ράχη μας καμπουριάζει και τα δόντια μας χάνονται.
Όμως, όσο υπάρχει μέσα μας η σκέψη, δύο και δύο κάνουν τέσσερα!
Όσο πυρετό και να έχουμε, αθροίζοντας τις γωνίες του τριγώνου θα 'χουμε πάντα 180 μοίρες...
Δεν αγνοούσε, όμως, πως ο άνθρωπος είναι κι ένα ον με διπλή υπόσταση: εκτός από σώμα διαθέτει και ψυχή, που μπορεί και λειτουργεί ανεξάρτητα απ' το σώμα.
Μεταξύ σώματος και ψυχής υπάρχουν διαρκώς αλληλεπιδράσεις. Οι σωματικές, όμως, λειτουργίες δεν έχουν τόση ελευθερία όσο εκείνες της ψυχής.
Η ψυχή, λόγω της αλληλεπίδρασης, μπορεί ορισμένες φορές να "μπερδευτεί" απ΄τα συναισθήματα και τις ανάγκες του σώματος.
Για τον Ντεκάρτ ψυχή και σκέψη ταυτίζονται. Γι' αυτό και δίνει το προβάδισμα στην ψυχή/σκέψη έναντι του σώματος. Η σκέψη μπορεί να υψωθεί πάνω απ' τους περιορισμούς του σώματος.
Τα πόδια μας γερνούν και χάνουν τη δύναμή τους. Η ράχη μας καμπουριάζει και τα δόντια μας χάνονται.
Όμως, όσο υπάρχει μέσα μας η σκέψη, δύο και δύο κάνουν τέσσερα!
Όσο πυρετό και να έχουμε, αθροίζοντας τις γωνίες του τριγώνου θα 'χουμε πάντα 180 μοίρες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου