Είναι αίρεση η λογική;

Ο Γαλιλαίος υποστήριζε το λογικό επιχείρημα πως αν τα γεγονότα δεν συμβαδίζουν με τη θεωρία, τότε η θεωρία και όχι τα γεγονότα είναι λανθασμένα!
Για παράδειγμα, ο Αριστοτέλης είχε γράψει πως το φεγγάρι είναι μια τέλεια σφαίρα.
Ο Γαλιλαίος ήταν ο πρώτος που παρατήρησε με τηλεσκόπιο τους ουρανούς.
Και διαπίστωσε πως η σελήνη είχε βουνά και κρατήρες.
Και για το λόγο αυτό κατηγορήθηκε ως αιρετικός!
Αν υπήρχε ψυχιατρική τον 17ο αιώνα θα γνωμάτευε πως έπασχε από "σύνδρομο σεληνιακών ορέων και κρατήρων"...

Ο αποσυνάγωγος φιλόσοφος...

Λίγοι φιλόσοφοι της νεώτερης ιστορίας κυνηγήθηκαν τόσο πολύ για τις ιδέες τους όσο ο Σπινόζα (1632-1677).
Ήταν μέλος της εβραϊκής κοινότητας του Άμστερνταμ αλλά οι ομόθρησκοί του τον απέρριψαν και η οικογένειά του τον απαρνήθηκε λόγω των "αιρετικών" του αντιλήψεων.
Τρία ήταν κυρίως τα σημεία της διδασκαλίας του που προκάλεσαν την οργή του θρησκευτικού κατεστημένου:
α) Ο ιουδαϊσμός και ο χριστιανισμός επιβιώνουν μόνο σε απολιθωμένα δόγματα και κενές τελετουργίες.
β) Ο Θεός δεν είναι κάποιος που δημιούργησε τον Κόσμο, αλλά είναι ο ίδιος ο Κόσμος.
γ) Η Βίβλος δεν είναι θεόπνευστη ούτε υπαγορευμένη απ' το Θεό. Γι' αυτό και οι σημαντικές της αντιφάσεις.

Χρονολογία ορόσημο...

Γύρω στο 500 π.Χ εμφανίστηκαν παράλληλα τρία πολύ σημαντικά παρακλάδια της παγκόσμιας σκέψης και φιλοσοφίας:
α) Το ένα είναι η "Αθηναϊκή φιλοσοφική σχολή", με βασικούς εκπροσώπους τους Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη.
β) Το δεύτερο είναι οι "Σοφοί των Δασών" της Ινδίας, με πιο διάσημο τον Σιντάρτα Γκοτάμα (Βούδα).
γ) Και το τρίτο εκπροσωπείται απ' τον Κομφούκιο και τον Λάο Τσου, που ανέπτυξαν τον κομφουκιανισμό και τον ταοϊσμό.

Όσο πυρετό και να 'χεις, πάντα δύο και δύο κάνουν τέσσερα!

Ο Ντεκάρτ θεωρούσε το ανθρώπινο σώμα ένα σύνθετο και πολύπλοκο μηχανικό κατασκεύασμα.
Δεν αγνοούσε, όμως, πως ο άνθρωπος είναι κι ένα ον με διπλή υπόσταση: εκτός από σώμα διαθέτει και ψυχή, που μπορεί και λειτουργεί ανεξάρτητα απ' το σώμα.
Μεταξύ σώματος και ψυχής υπάρχουν διαρκώς αλληλεπιδράσεις. Οι σωματικές, όμως, λειτουργίες δεν έχουν τόση ελευθερία όσο εκείνες της ψυχής.
Η ψυχή, λόγω της αλληλεπίδρασης, μπορεί ορισμένες φορές να "μπερδευτεί" απ΄τα συναισθήματα και τις ανάγκες του σώματος.
Για τον Ντεκάρτ ψυχή και σκέψη ταυτίζονται. Γι' αυτό και δίνει το προβάδισμα στην ψυχή/σκέψη έναντι του σώματος. Η σκέψη μπορεί να υψωθεί πάνω απ' τους περιορισμούς του σώματος.
Τα πόδια μας γερνούν και χάνουν τη δύναμή τους. Η ράχη μας καμπουριάζει και τα δόντια μας χάνονται.
Όμως, όσο υπάρχει μέσα μας η σκέψη, δύο και δύο κάνουν τέσσερα!
Όσο πυρετό και να έχουμε, αθροίζοντας τις γωνίες του τριγώνου θα 'χουμε πάντα 180 μοίρες...

Πώς ο Ντεκάρτ απέδειξε την ύπαρξη του Θεού...

Ο Ντεκάρτ πίστευε πως όλοι έχουμε εκ γενετής ριζωμένη στο μυαλό μας την ιδέα του τέλειου όντος!
Η ιδέα αυτή δεν γεννιέται απ' το δικό μας μυαλό. Η ιδέα του τέλειου όντος δεν μπορεί να γεννηθεί στο μυαλό ενός ατελούς όντος.
Η ιδέα αυτή δεν μπορεί να προέρχεται παρά μόνο απ' το ίδιο το τέλειο ον, μ' άλλα λόγια απ' τον Θεού!
Και η ιδέα αυτή είναι τόσο στέρεη όσο και το γεγονός πως αυτός που σκέφτεται υπάρχει...